Gruczoły ślinowe, zwane inaczej śliniankami zlokalizowane są w okolicach jamy ustnej. Ich zadaniem jest wydzielanie śliny.
Wśród ślinianek wyróżniamy gruczoły ślinowe duże i gruczoły ślinowe małe. Do dużych gruczołów ślinowych zalicza się trzy pary ślinianek: przyuszne, podżuchwowe i podjęzykowe. Poza dużymi gruczołami ślinowymi w naszym organizmie znajduje się także tysiące małych gruczołów ślinowych rozsianych w obrębie całej błony śluzowej jamy ustnej, gardła i jam nosa.
Guzy, kwalifikujące pacjenta do leczenia operacyjnego występują najczęściej w okolicach ślinianek przyusznych. Większość z nich to guzy niezłośliwe, czasem zdarza się jednak, że guz okazuje się złośliwą zmianą nowotworową.
Guzy ślinianek najczęściej rosną powoli i nie są bolesne. Z reguły występują przed uchem, pod brodą, lub na dnie jamy ustnej. Objawem guza ślinianek może być również porażenie nerwu twarzowego, którego efektem jest upośledzenie ruchomości połowy twarzy.
Guzy gruczołów ślinowych leczy się operacyjnie. Zabieg polega na usunięcie części lub całej ślinianki. Operacja ślinianki przyusznej, znana również jako parotidektomia odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Podczas zabiegu lekarz nacina skórę przed małżowiną uszną. Cięcie przeprowadza się za kątem żuchwy, na krótkim odcinku w dół na szyję. Zazwyczaj guz usuwany jest razem z fragmentem ślinianki.
Po operacji przez 5-7 dni należy zażywać antybiotyki. Przez tydzień należy dokładnie chronić ranę przed urazami i czynnikami zewnętrzni. Przez 14 dni od zabiegu trzeba unikać wysiłku fizycznego, prowadzić oszczędny tryb życia.
Cięcie skóry zaczyna się przed małżowina uszną, a następnie za kątem żuchwy prowadzone jest na krótkim odcinku w dół na szyję. Najczęściej usuwa się guz wraz z fragmentem ślinianki, usunięcie całej ślinianki przeprowadzane jest jedynie w określonych przypadkach.