Zapalenie mięśnia sercowego to schorzenie, które stanowi realne zagrożenie dla życia. Właśnie dlatego należy zgłosić się do lekarza natychmiast po wystąpieniu niepokojących objawów. Warto podkreślić, że nie można jednoznacznie powiedzieć, co wywołuje chorobę, ponieważ każdy przypadek jest inny. Zdarza się tak, że nie ma możliwości jednoznacznego określenia źródła dolegliwości.
Jak działa rozrusznik serca?
Rozrusznik serca to niewielkie urządzenie elektroniczne wszczepiane pod skórę w okolicy obojczyka. Jego zadaniem jest wysyłanie impulsów elektrycznych do mięśnia sercowego, aby pobudzać go do prawidłowego skurczu. Dzięki temu serce pracuje w odpowiednim tempie, a krew krąży sprawnie po całym organizmie.
Nowoczesne rozruszniki serca potrafią dostosowywać rytm do aktywności pacjenta – przyspieszać w czasie wysiłku i zwalniać podczas odpoczynku.
Kiedy serce bije zbyt wolno?
Prawidłowa częstość akcji serca u osoby dorosłej wynosi zwykle 60–100 uderzeń na minutę w spoczynku. Gdy rytm spada poniżej 60 uderzeń i pojawiają się niepokojące objawy, mówimy o bradykardii.
Bradykardia może być wynikiem naturalnej, dobrej kondycji fizycznej (np. u sportowców), ale u wielu osób jest objawem choroby układu przewodzącego serca lub skutkiem ubocznym leków.
Objawy wolnego bicia serca
Nie każdy epizod wolnego tętna oznacza konieczność wszczepienia rozrusznika serca. Istnieją jednak symptomy, które powinny zwrócić uwagę:
- przewlekłe zmęczenie i brak energii,
- zawroty głowy, szczególnie podczas wysiłku,
- omdlenia lub utrata przytomności,
- uczucie kołatania serca lub jego nierównej pracy,
- trudności z koncentracją i pamięcią,
- duszność i nietolerancja wysiłku,
- bóle w klatce piersiowej.
Pojawienie się takich objawów wymaga konsultacji z lekarzem kardiologiem, który zdecyduje o dalszej diagnostyce.
Diagnostyka przed wszczepieniem rozrusznika
Kardiolog ocenia pracę serca na podstawie:
- Badania EKG – pozwala ocenić rytm serca i zaburzenia przewodzenia.
- Holtera EKG – całodobowy zapis pracy serca umożliwia wykrycie epizodów bradykardii w ciągu dnia.
- Echokardiografii – ocenia budowę i funkcję serca.
- Testów wysiłkowych – sprawdzają reakcję serca na obciążenie.
- Wywiadu medycznego – istotne jest odróżnienie fizjologicznie wolnego pulsu od patologicznego.
Kiedy potrzebny jest rozrusznik serca?
Rozrusznik serca zalecany jest, gdy bradykardia powoduje objawy zagrażające zdrowiu lub życiu pacjenta. Najczęstsze wskazania to:
- choroba węzła zatokowego (tzw. „zespół chorego węzła zatokowego”),
- bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia,
- objawowe epizody bradykardii niepowiązane z lekami,
- omdlenia związane z zatrzymaniem akcji serca,
- niewydolność serca pogłębiana przez zaburzenia przewodnictwa.
W takich przypadkach wszczepienie rozrusznika poprawia komfort życia i zmniejsza ryzyko poważnych powikłań.
Jak wygląda zabieg implantacji?
Zabieg wszczepienia rozrusznika serca jest stosunkowo bezpieczny i mało inwazyjny. Przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Lekarz wprowadza elektrody przez żyłę do jam serca, a następnie łączy je z urządzeniem umieszczonym pod skórą w okolicy obojczyka. Całość trwa zwykle od 1 do 2 godzin.
Po zabiegu pacjent pozostaje pod obserwacją, a pełna rekonwalescencja trwa kilka tygodni. Rozrusznik serca działa wiele lat, a jego bateria wymaga wymiany co 7–10 lat.
Życie z rozrusznikiem serca
Pacjenci z rozrusznikiem mogą prowadzić aktywne życie – pracować, podróżować, a nawet uprawiać umiarkowaną aktywność fizyczną. Wymagane są jednak regularne kontrole kardiologiczne, aby monitorować prawidłowe działanie urządzenia.
Warto pamiętać o unikaniu silnych pól magnetycznych i informowaniu personelu medycznego o wszczepionym urządzeniu przed badaniami diagnostycznymi, np. rezonansem magnetycznym.
Podsumowanie
Rozrusznik serca to rozwiązanie ratujące życie u osób z poważnymi zaburzeniami rytmu i objawową bradykardią. Jeśli pojawiają się zawroty głowy, omdlenia, duszności czy przewlekłe zmęczenie, warto zgłosić się do lekarza i wykonać odpowiednie badania. Wczesna diagnostyka pozwala uniknąć groźnych powikłań i poprawić jakość życia.