Choroba Meniere’a to schorzenie ucha wewnętrznego manifestujące się silnymi, napadowymi atakami wirowych zawrotów głowy. Objawem choroby jest także postępujący niedosłuch odbiorczy oraz szum uszny. Choroba najczęściej dotyczy jednego ucha, ale u niemal połowy pacjentów z biegiem czasu stwierdza się także zmiany w drugim uchu.
Przyczyny schorzenia
Główną przyczyną choroby Meniere’a jest zwiększenie ciśnienia endolimfy obecnej w uchu wewnętrznym człowieka. Z tego względu choroba zwana jest także wodniakiem endolimfatycznym. Wśród badaczy i specjalistów nie ma jednak zgodności co do tego, czy choroba powstaje na skutek nadprodukcji endolimfy, czy raczej upośledzenia jej przepływu.
Choroba Meniere’a może rozwinąć się na skutek:
– czynników genetycznych – wówczas określa się schorzenie jako wewnątrzpochodną chorobę Meniere’a
– późnych następstw infekcji, urazów, zażywania niektórych leków oraz czynników alergicznych, metabolicznych, reumatoidalnych, naczyniowych, w przebiegu niektórych chorób kości skroniowej, np. otosklerozy – wówczas mamy do czynienia z tzw. zewnątrzpochodną chorobą Meniere’a.
Objawy choroby Meniere’a
Choroba Meniere’a objawia się nagłymi atakami, które najczęściej są dla pacjentów całkowicie niespodziewane. Podczas nich występują następujące symptomy:
– zawroty głowy
– nudności
– wymioty
– oczopląs
– szum uszny
– zlewne poty
– objawy wegatatywne
– bladość skóry
– uczucie rozpierania w uchu
Diagnozowanie
Chorobę Meniere’a diagnozuje się na podstawie szczegółowego wywiadu lekarskiego, badań oraz analizy wszystkim objawów. Zazwyczaj lekarze zlecają następujące badania:
– badania narządu słuchu
– badania równowagi
– badania obrazowe
Dodatkowo w procesie diagnostycznym zaleca się przeprowadzenie konsultacji okulistycznej i neurologicznej.
Leczenie choroby Meniere’a
W przypadku choroby Meniere’a stosuje się leczenie objawowe. Pacjentom podaje się leki przeciw zawrotom głowy, środki odwadniające, leki poprawiające krążenie w uchu wewnętrznym oraz krążenie krwi w mózgowiu.
Ponadto lekarze zalecają stosowanie odpowiedniej diety oraz pozbycie się nawyków żywieniowych, które mogą nasilać objawy choroby. Warto zatem ograniczyć picie kawy i alkoholu oraz spożywanie czekolady i soli. Pacjenci powinni także zrezygnować z palenia papierosów. Ponadto zalecane jest prowadzenie higienicznego trybu życia – unikanie stresu, wysypianie się i odpoczynek. Wprowadzenie tych zmian zapewne pomoże ograniczyć częstotliwość występowania napadowych zawrotów głowy.
Jeżeli stan pacjenta nie poprawia się mimo zastosowania leczenia objawowego możliwe jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego Najskuteczniejszą metodą leczenia choroby Meniere’a jest operacja przecięcia nerwu przedsionkowego, który jest odpowiedzialny za przewodzenie informacji o zawrotach głowy z błędnika do mózgu.