Choroba Whipple’a związana jest głównie z układem pokarmowym, choć jej objawy i infekcją mogą dotknąć także innych układów organizmu. Choroba ta może być niebezpieczna i nieść niepokojące skutki dla ludzkiego zdrowia. W związku z tym warto dowiedzieć się, co ją powoduje, jakie są jej objawy, a także jak ją rozpoznać i leczyć.
Przyczyny Choroby Whipple’a
Choroba Whipple’a to choroba powodowana przez bakterię Tropheryma whipplei. Ta choroba, nazywana także lipodystrofią jelitową, jest zatem infekcją bakteryjną, która dotyka wielu układów. Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się na początku XX wieku. Bakteria powodująca lipodystrofię jelitową jest podobna do bakterii Shigella flexneri, czyli bakterii powodującej czerwonkę oraz paciorkowców grupy B i D. Nie ustalono jednoznacznie, jaka jest droga zakażenia bakterią powodującą omawianą chorobę. Zauważono jednak, że duże znaczenie mogą mieć predyspozycje genetyczne. Ustalono to na podstawie obecności u ok. 1/4 chorych antygenu HLA B27. Niestety mimo wielu badań i analiz nie udało się ustalić, jak dokładnie przebieg mechanizm zakażenia i rozpoczęcie choroby.
Choroba Whipple’a objawy
Choroba Whipple’a może być naprawdę groźna dla pacjenta. Podczas jej przebiegu zostaje zakażonych wiele narządów, a nawet całych układów. Najczęściej atakowane są układ pokarmowy, krwionośny, nerwowy, oddechowy. Dotknięte chorobą mogą zostać także stawy oraz skóra chorego. W przypadku zaatakowania chorobą układu pokarmowego pojawiają się następujące objawy:
- bóle brzucha,
- biegunka,
- niewłaściwe wchłanianie,
- znaczna utrata mas ciała.
W przypadku ośrodkowego układu pokarmowego Choroba Whipple’a daje następujące objawy:
- depresja i otępienie,
- zmiany osobowości,
- bezsenność,
- zaburzenia pamięci i łaknienia,
- drgawki kloniczne, czyli występujące w seriach rozdzielone rozluźnieniem.
- opadanie powieki,
- chód ataktyczny, czyli nierówny ze skróconym krokiem.
Jeżeli zostanie zaatakowany układ krążenia, wówczas można spodziewać się:
- zapalenia wsierdzia i osierdzia,
- zamian w naczyniach wieńcowych,
- szmerów serca,
- niewydolności krążenia,
- zwiększenia ryzyka zawału.
W przypadku układu kostnego pojawia się wędrujące zapalenie wielostawowe, które dotyka ok. 80% chorych i zwykle atakuje duże stawy jak kolanowy, biodrowy, łokciowy.
Zaatakowanie układu oddechowego objawia się zapaleniem płuc i wysiękowym zapaleniem opłucnej. Ponadto wraz z pojawieniem się choroby powiększają się węzły chłonne i pojawia się nadmierne zabarwienie skóry.
Choroba Whipple’a leczenie i diagnostyka
Jeżeli dotyka nas Choroba Whipple’a objawy nie wystarczą do stwierdzenia choroby. Pacjent musi być zbadany przez lekarza, a jego objawy potwierdzone. Jednym ze sposobów na rozpoznanie choroby jest padanie błony śluzowej jelita cienkiego. Pobiera się ją podczas badania endoskopowego w początkowym odcinku jelita cienkiego, czyli dwunastnicy. Przydane w diagnozie mogą być także badania obrazowe jak tomografia, USG.
Jeżeli chodzi o leczenie wspomnianej choroby, nie jest ono ani proste, ani przyjemne, dlatego trzeba wybrać doświadczonego specjalistę. Zwykle leczenie opiera się na długotrwałej antybiotykoterapii. Choć często jest ona skuteczna, to trzeba się liczyć z tym, że nie zawsze pomaga i nie gwarantuje całkowitego leczenia. Wspomaganie leczenie to odpowiednia suplementacja i dostarczenie składników odżywczych, których niedobory mogą pojawiać się ze względu na problemy ze wchłanianiem substancji odżywczych. Nawet po wyleczeniu pacjent powinien być regularnie badany, gdyż mogą pojawić się niebezpieczne nawroty choroby. Jednak leczenie jest niezbędne i może często przynosi dobre efekty, dlatego warto w razie podejrzewania u siebie choroby Whipple’a skonsultować się z dobrym specjalistą gastrologiem.