Co warto wiedzieć o dyspepsji?

W przebiegu dyspepsji pojawia się uciążliwy ból zlokalizowany w górnej części brzucha. Tego rodzaju objawy pojawiają się regularnie i obejmują czas dłuższy niż jeden miesiąc. Poza tym, występować może uczucie pełności po posiłku, a także wczesne uczucie sytości. Wśród innych objawów wymienia się nudności oraz wymioty. Dyspepsja może mieć charakter wtórny i mieć związek z inną chorobą. W tym przypadku mowa o dyspepsji organicznej. Występować może także dyspepsji czynnościowa.

Jakie są przyczyny dyspepsji organicznej?

Do przyczyn dyspepsji organicznej zalicza się:

• chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy,
• chorobę refluksową przełyku,
• przewlekle zapalenie trzustki,
• przewlekłe zapalenie dróg żółciowych.

Poza tym, dyspepsja świadczyć o występowaniu zmian o charakterze nowotworowym lub mieć związek z przyjmowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków przeciwreumatycznych, antybiotyków, a także preparatów zawierających żelazo i potas.

Czym jest dyspepsja czynnościowa?

W przypadku dyspepsji czynnościowej nie można wskazać jednej konkretnej przyczyny powodującej niekorzystne zmiany. Choroba może być związana z zaburzoną kurczliwością wybranych odcinków przewodu pokarmowego lub osłabioną reakcją przewodu pokarmowego na bodźce zewnętrzne.

Jak często występują tego rodzaju zmiany związane z niestrawnością?

Dyspepsja występuje dość często, a objawy o charakterze przewlekłym lub nawracającym mogą dotyczyć nawet jednej trzeciej populacji. W większości przypadków stwierdzana jest dyspepsja czynnościowa.

Jakie są objawy dyspepsji?

W przebiegu choroby pacjenci uskarżają się na:

• uczucie pełności po posiłku,
• uczucie zalegania pokarmów w żołądku,
• wczesne uczucie sytości, które pojawia się szybko i jest nieproporcjonalne do ilości spożytego już pokarmu,
• dolegliwości bólowe i pieczenie w okolicy górnej części brzucha.

Objawy te mogą powodować nieprzyjemne uczucie gorąca. Pojawiające się uczucie pieczenia różni się od typowej zgagi. Poza tym, pacjenci mogą się uskarżać na nawracające odbijania, nudności oraz wymioty występujące bez przyczyny oraz tak zwaną regurgitację, czyli odbijanie się treścią pokarmową. Występować może także ruminacja, czyli ponowne przeżuwanie pokarmu cofniętego podczas regurgitacji.

Jak diagnozuje się niestrawność?

Jeśli podejrzewasz u siebie dyspepsję należy zgłosić się do lekarza gastrologa, który pokieruje Cię na dalsze badania. Diagnostyka choroby opiera się o wywiad medyczny oraz wykonanie badań obejmujących gastroskopię, czyli endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego. Podczas badania możliwe jest pobranie wycinków do testu wykrywającego zakażenie Helicobacter pylori, które może powodować niekorzystne zmiany. U pacjentów może być także wykonywany test oddechowy oraz USG jamy brzusznej.

Jak leczyć niestrawność?

W wielu wypadkach poprawę samopoczucia pacjenta przynosi odstawienie leków powodujących dolegliwości lub leczenie choroby współistniejącej, która jest przyczyną dyspepsji. Poza tym, wskazane jest:

• zaprzestanie palenia tytoniu,
• unikanie tłustych i przyprawianych pokarmów i napojów, które mogą wywoływać lub nasilać objawy dyspepsji,
• spożywanie niewielkich posiłków,
• stosowanie preparatów ziołowych z mięty, dziurawca i siemienia lnianego,

W ramach leczenia warto skorzystać z psychoterapii.

Leczenie może także uwzględniać przyjmowanie leków zmniejszających wydzielanie kwasu solnego i zobojętniających kwas w żołądku. Korzystnie działają także leki prokinetyczne, które ograniczają uczucie pełności i nudności, a także leki rozkurczowe i przeciwdepresyjne. Warto dodać, że nie ma jednego schematy leczenia, ponieważ dolegliwości mogą wynikać z bardzo różnych przyczyn. Poza tym, poszczególni pacjenci reagują w odmienny sposób na wdrażane leczenie.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie dyspepsji?

Objawy niestrawności mogą mieć charakter stały lub przemijający. U niektórych pacjentów mogą one mijać po upływnie kilku miesięcy, a u innych utrzymują się nawet przez kilka lat. Warto dodać, że objawy są obecne niezależnie od tego, czy pacjent przyjmuje leki czy też nie. Objawy mogą nie tylko występować w określonym czasie, ale także różne może być ich nasilenie. Poza tym, są też pacjenci, u których objawy dyspeptyczne występują praktycznie przez całe życie, przy czym warto dodać, że dyspepsja czynnościowa nie ma wpływu na długość życia chorego i nie zwiększa ryzyka rozwinięcia się innej groźnej choroby, w tym zmian o charakterze nowotworowym czy też wrzodów trawiennych). Zmiany mające związek z niestrawnością upośledzają co prawda codzienne funkcjonowania pacjenta, ale nie mają znaczącego wpływu na jego aktywność życiową, w tym aktywność zawodową. Warto również dodać, że sama niestrawność nie stanowi podstawy występowania o dodatkowe urlopy zdrowotne czy też rentę inwalidzką.