Otoskleroza jest chorobą ucha wewnętrznego. Jej przyczyną jest zaburzenie metabolizmu mineralnego kości w obrębie ucha. W wyniku otosklerozy chory zaczyna stopniowo zauważać pogorszenie słuchu (najczęściej pojawia się niedosłuch przewodzeniowy, a niekiedy także mieszany lub odbiorczy).
Specjaliści z krakowskiego Centrum Medycznego PROMED alarmują, że nieleczona otoskleroza może doprowadzić nawet do całkowitego zaniku słuchu. Niestety nie da się jej wyleczyć farmakologicznie. Dlatego też, aby zatrzymać stopniowy proces zaniku słuchu i zniwelować dolegliwości związane z tą chorobą konieczne jest wykonanie zabiegu stapedotomii.
Najczęstsze przyczyny otosklerozy
Podłoże otosklerozy nie jest określone. Choroba znacznie częściej występuje u kobiet, niż u mężczyzn. Jedną z jej przyczyn mogą być zmiany hormonalne (np. występujące w trakcie ciąży). Ubytek słuchu związany z otosklerozą pojawia się najczęściej między 15 a 40 rokiem życia. Choroba może jednak pojawić się także u dzieci.
Otoskleroza może mieć także podłoże genetyczne. Ryzyko jej wystąpienia wzrasta również w przypadku występowania chorób o podłożu autoimmunologicznym oraz w przypadku zakażenia wirusem odry.
Objawy otosklerozy
Głównym objawem otosklerozy jest niedosłuch. U większości pacjentów (ok. 80%) jest to niedosłuch przewodzeniowy. Natomiast w około 15% przypadków może wstępować niedosłuch mieszany, a w 5% odbiorczy.
Upośledzenie słuchu następuje stopniowo. Chory początkowo może nie zauważać zbyt dużych zmian w jakości słyszenia, albo przypisywać je wiekowi. W większość przypadków otoskleroza występuje obustronnie, niemniej jednak zdarza się, że może dotyczyć głównie jednego ucha. Objawami otosklerozy często są także:
– szumy uszne, zazwyczaj o niskiej częstotliwości
– zawroty głowy
– zaburzenia równowagi
Sposoby leczenia otosklerozy
Niestety nie istnieją nieinwazyjne metody leczenia otosklerozy. Niedosłuch można leczyć jedynie operacyjnie. Zazwyczaj w tym wypadku stosuje się stapedotomię, czyli zabieg polegający na zastąpieniu nieruchomej kosteczki przez protezę. W jego trakcie przywrócona zostaje prawidłowa funkcja łańcucha kosteczek słuchowych. Dzięki temu następuje polepszenie słuchu, a także wyeliminowanie szumów usznych.
W celu poprawy słuchu można także rozważyć zastosowanie aparatu słuchowego. Niemniej jednak wraz z postępem choroby konieczne będzie wymienianie urządzenie na silniejsze, a to może w ostateczności doprowadzić do całkowitego braku efektów słuchowych. Niestety nie da się przewidzieć jak szybko będzie postępowała choroba.