Ucho pływaka, czyli zapalenie ucha zewnętrznego, powstaje na skutek długotrwałego narażania zewnętrznego przewodu słuchowego na działanie wilgoci lub wody. Choroba częściej występuje w okresie wakacyjnym, w szczególności u osób często pływających lub nurkujących, stąd też jej nazwa. Jeśli leczenie tego schorzenia nie zostanie wdrożone odpowiednio szybko, może stanowić przyczynę wielu powikłań. Dlatego tak niezwykle ważna jest szybka diagnostyka i rozpoznanie ucha pływaka.
Ucho pływaka – leczenie
W przypadku zapalenia ucha zewnętrznego należy udać się do lekarza, który wykona otoskopię, czyli wziernikowanie ucha, a także pobierze wymaz z ucha do badania bakteriologicznego. Na podstawie uzyskanych wyników z przeprowadzonych badań, specjalista dobierze odpowiednie leczenie.
W przypadku zakażenia bakteryjnego zwykle leczenie ucha pływaka polega na aplikowaniu do ucha kropli z antybiotykiem. Jeśli zaś choroba jest bardziej zaawansowana, zazwyczaj wdraża się antybiotykoterapię doustną. W przypadku występowania dokuczliwego bólu pacjentowi zaleca się przyjmowanie środków przeciwbólowych dostępnych w aptece bez recepty. Dużą rolę w leczeniu ucha pływaka odgrywa także regularne oczyszczanie przewodu słuchowego zewnętrznego przez lekarza. Jeśli natomiast mamy do czynienia z zakażeniem grzybiczym, wówczas podstawą leczenia jest mechaniczne oczyszczanie przez specjalistę przewodu słuchowego zewnętrznego, jak również podawanie leków przeciwgrzybiczych.
W przypadku pojawienia się choroby, należy także:
- przez 1-2 miesiące unikać pływania;
- podczas kąpania się lub mycia głowy osłaniać ucho po to, by nie doszło do kontaktu z wodą;
- zabezpieczać ucho przed zimnem – wymaga ono ciepła;
unikać przeciągów; - stosować ciepłe okłady w celu złagodzenia bólu ucha – świetnie się sprawdza nagrzany ręcznik bądź poduszka elektryczna.
Ucho pływaka – możliwe powikłania
Zapalenie ucha zewnętrznego może nawracać. Jeśli jest nieleczone lub niewłaściwie leczone, może przejść w stan przewlekły i powodować trudności w terapii. Uszkodzenie błony bębenkowej często stanowi przyczynę poważnego w skutkach zapalenia ucha, które może stanowić początek groźnych i mocno bolesnych powikłań. Narażone są na nie osoby, u których stan zapalny objął głębsze struktury słuchu, ale też osoby z obniżoną odpornością bądź innymi chorobami, np. cukrzycą. W tych przypadkach może dojść do złośliwego zapalenia ucha wewnętrznego. Wówczas infekcja obejmuje nie tylko ucho zewnętrzne, ale również skórę, tkankę podskórną, chrząstki, elementy kostne ucha, a także jego układ nerwowy, co może skutkować niedowładem lub porażeniem nerwu twarzowego po stronie zapalenia.