Struktury tworzące ucho wewnętrzne odbierają drgania mechaniczne oraz przetwarzają je na impulsy nerwowe. Poza tym, stanowią one również istotne elementy zmysłu równowagi.
Budowa ucha wewnętrznego
Ucho wewnętrzne zbudowane jest z kilku struktur, wśród których wyróżnić można między innymi błędnik kostny oraz błędnik błoniasty. Błędnik kostny tworzony jest przez przedsionek, ślimak oraz trzy kanały półkoliste, zaś błędnik błoniasty zlokalizowany jest wewnątrz błędnika kostnego. Wypełniony jest on śródchłonką, czyli tak zwaną endolimfą.
Jak zbudowany jest i jaką rolę pełni przedsionek?
Przedsionek położony jest za kosteczkami słuchowymi ucha środkowego. Jest on wypełniony płynem oraz prowadzi do tak zwanego okienka owalnego. Od przedsionka odchodzą trzy kanały półkoliste, a jego rolą jest odbieranie drgań mechanicznych.
Czym jest ślimak?
Ślimak określany jest jako właściwy narząd słuchu, który odpowiada za odbieranie wszystkich bodźców słuchowych pochodzących ze środowiska zewnętrznego. Ślimak połączony jest z podstawą kanałów półkolistych. Jego kształt jest bardzo charakterystyczny i przypomina muszę. Ten zwinięty kanał kostny ma długość wynoszącą zazwyczaj około 23 mm. W jego wnętrzu znajduje się błoniasty przewód ślimakowy, w którym płynie śródchłonka. W przewodzie zlokalizowany jest tak zwany narząd spiralny, który posiada liczne komórki zmysłowe. W przewodzie ślimakowym wyróżnić można również błonę podstawną oraz błonę Reisnera. Na błonie podstawnej umiejscowiony jest tak zwany narząd Cortiego, który odpowiada za zamianę pobudzenia rzęsek na impulsy nerwowe. Należy dodać, że uszkodzenie tego elementu może prowadzić do powstawania całkowitej głuchoty.
W jaki sposób przekształcane i analizowane są dźwięki?
Drgania dźwiękowe przekazywane są przez błonę bębenkową znajdującą się w uchu zewnętrznym oraz położone w uchu środkowym kosteczki słuchowe. Drgania te docierają do śródchłonki przewodu ślimaka, a następnie przekształcane są na impulsy elektryczne. Impulsy z kolei wysyłane są do płatów skroniowych mózgu oraz zapamiętywane i analizowane w korze mózgu.
Czym charakteryzują się kanały półkoliste?
Jednym z elementów wchodzących w skład ucha wewnętrznego człowieka wchodzi również błędnik przedsionkowy. Składa się on z woreczka oraz łagiewki, która połączona jest z trzema kanałami półkolistymi. W miejscu połączenia łagiewki i kanałów znajduje się bańka, która zawiera nabłonek zmysłowy. W przewodach znajduje się z kolei endolimfa, która odpowiada za stymulację receptorów równowagi. Wraz ze zmianą pozycji głowy dochodzi do ruchu płynu oraz przemieszczania się substancji galaretowatych. Dochodzi wówczas do stymulacji komórek nerwowych, które przekazują do mózgu informacje dotyczące położenia ciała w przestrzeni.
Jakie typowe choroby ucha wewnętrznego można wymienić?
Choroby ucha wewnętrznego są trudne do wyleczenia. Wśród najczęściej występujących schorzeń wymienia się: zapalenie ucha wewnętrznego, chorobę Meniere’a oraz szumy uszne. Pacjenci dość często zgłaszają się również do lekarzy z dolegliwościami bólowymi oraz stanami pourazowymi.
Czym zatem jest zapalenie ucha wewnętrznego?
Tego rodzaju choroba dość często określana jest jako zapalenie błędnika i zwykle stanowi powikłanie wcześniejszego zapalenia ucha środkowego. Chorobie towarzyszą zawroty głowy i zaburzenia równowagi, a także nudności i wymioty, oczopląs i inne problemy z widzeniem. Pacjenci borykają się również z szumami usznymi. Należy podkreślić, że leczenie tego rodzaju dolegliwości wymaga pobytu pacjenta w szpitalu. Brak podejmowania odpowiednich działań leczniczych może bowiem prowadzić do wystąpienia wielu groźnych powikłań.
Co należy wiedzieć o chorobie Meniere’a?
Choroba Meniere’a obejmuje narząd słuchu i równowagi. Jest ona nazywana wodniakiem błędnika lub wodniakiem endolimfatycznym i objawia się silnymi i niespodziewanymi zawrotami głowy. Przebiegają one z nudnościami i wymiotami oraz zaburzeniami równowagi. Choroba wymaga leczenia, ponieważ brak odpowiednich działań może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia struktur, z których zbudowane jest ucho wewnętrzne. Tego rodzaju niekorzystne zmiany prowadzą z kolei do upośledzenia słuchu oraz narządu równowagi.
Czy należy się obawiać szumów usznych?
Szumy uszne to dolegliwości, które pojawiać się mogą w związku z nieprawidłowościami w obrębie ucha wewnętrznego oraz zewnętrznego. Mogą być spowodowane urazem akustycznym i mogą prowadzić do niedosłuchu lub jego utraty. Szumy mogą przybiegać różnorodną postać i odmienne nasilenie. Może do być buczenie, dzwonienie, piszczenie. Poza tym, pacjenci uskarżać się mogą na problemy z zasypianiem i koncentracją. W ramach leczenia zwykle stosuje się leki, które wpływają na poprawę ukrwienia mózgu i ucha wewnętrznego.
Czym może być spowodowany ból w obrębie ucha wewnętrznego?
Dolegliwości bólowe ucha wewnętrznego mogą mieć różnorodną etiologię. Mogą być one spowodowane infekcjami o podłożu bakteryjnym lub wirusowym, a także zmianami ciśnienia powietrza czy zapaleniem wyrostka sutkowatego. Przyczyny niekorzystnych zmian powinny być diagnozowane przez laryngologa, który po przeprowadzeniu poszerzonej diagnostyki może zaproponować skuteczne metody leczenia. Dolegliwości bólowe mogą być również spowodowane uszkodzeniami poszczególnych elementów budujących ucho wewnętrzne. Urazy w tym wypadku mogą mieć charakter tępy, penetrujący, ciśnieniowy czy jarogenny. Zazwyczaj przebiegają one jednak z zawrotami głowy, niedosłuchem i głuchotą oraz nudnościami i wymiotami. Pacjenci mogą się również borykać z płynotokiem usznym, oczopląsem, porażeniem nerwu twarzowego czy zaburzeniami równowagi.