Stan przedzawałowy to rodzaj ostrzeżenia, które nie powinno być bagatelizowane. Świadczy ono o rozwoju miażdżycy i rozwoju choroby niedokrwiennej. Stan przedzawałowy określany jest również jako dławica piersiowa, która powinna skłonić pacjenta do zmiany trybu życia. Brak działań może bowiem prowadzić do zawału mięśnia sercowego, czyli trwałego uszkodzenia komórek budujących serce.
Czym jest stan przedzawałowy?
Stan przedzawałowy to ostra forma choroby wieńcowej. Schorzenie pogarsza stan naczyń, które są odpowiedzialne za zaopatrywanie komórek serca w krew oraz tlen i wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Wśród przyczyn tego rodzaju zmian wymienia się przede wszystkim uszkodzenie blaszek miażdżycowych, które znajdują się z ścianach tętnic. W efekcie dochodzić może do powstawania zakrzepów ograniczających przepływ krwi do serca. Zmniejszenie przepływu powoduje uwolnienie do organizmu substancji, które powodują drażnienie zakończeń nerwowych. To z kolei wpływa na występowanie bólu stenokardialnego, który jest typowy dla stanu przedzawałowego.
Dowiedz się więcej na temat: Zakrzepica.
Czym różni się stan przedzawałowy od zawału?
W przebiegu stanu przedzawałowego dochodzi do ograniczenia przepływu krwi do serca i występowania niedokrwienia i bólu. Zmiany te mają jednak charakter odwracalny i nie skutkują martwicą ścian mięśnia sercowego. W przebiegu zawału pojawia się z kolei silny i trwający przeszło dwadzieścia minut ból, który nie ustępuje w spoczynku lub po przyjęciu nitrogliceryny. W przypadku zawału uwalniane są również tropiny, a obraz EKG zmienia się.
Jak rozpoznać stan przedzawałowy?
Typowym objawem stanu przedzawałowego jest ból wieńcowy, który zlokalizowany jest zwykle za mostkiem. Ma on charakter rozlany i trudny do umiejscowienia. Ból ten promieniuje do lewej ręki i barku oraz do żuchwy. Pacjenci opisują ból jako uczucie gniecenia i dławienia, a rzadziej jako kłucie. Wraz z bólem może występować uczucie duszności, a także kaszel, niepokój, poty, zawroty głowy i osłabienie, a także nudności i wymioty.
Kto jest szczególnie narażony?
Stan przedzawałowy diagnozowany jest zwykle u mężczyzn w wieku od pięćdziesięciu do siedemdziesięciu lat. U kobiet w podeszłym wieku i diabetyków stan przedzawałowy może przebiegać wraz z niestrawnością i refluksem żołądkowo-przełykowym i nadmiernym przemęczeniem. Warto dodać, że w badaniu EKG kardiolog nie zawsze jest w stanie wskazać zmiany, które wskazują na stan przedzawałowy. Inaczej za to wygląda obraz EKG po przejściu zawału, po którym widoczne są tak zwane blizny zawałowe.
Jakie czynniki mogą zwiększać ryzyko występowania stanu przedzawałowego?
Wśród czynników zwiększających ryzyko występowania niekorzystnych zmian, takich jak stan przedzawałowy i zawał mięśnia sercowego wymienia się:
– czynniki modyfikowalne,
– czynniki konstytucjonalne.
Na czynniki modyfikowalne wpływać może pacjent, który może zmieniać swój tryb życia. Może on zatem wdrażać zdrową dietę ubogą w nienasycone kwasy tłuszczowe. Warto dodać, że niekorzystne skutki może przynosić spożywanie nadmiaru czerwonego mięsa czy cukrów prostych. Wśród innych czynników modyfikowalnych wymienia się nadwagę , otyłość, stres, niską aktywność fizyczną, nadużywanie alkoholu i palenie papierosów. Nie bez znaczenia jest również odpowiednia ilość snu. Wśród czynników niemodyfikowalnych wymienia się wiek, obecność chorób sercowo-naczyniowych w rodzinie, występowanie chorób genetycznych czy płeć męską.
Jak leczy się stan przedzawałowy?
Najbardziej skuteczną metodą leczenia stanu przedzawałowego jest odpowiednia profilaktyka mająca na celu zapobieganie występowaniu niekorzystnych zmian. Sama choroba wieńcowa może z kolei rozwijać się latami. Choroba może się również pojawiać nagle, a w jej przebiegu występować mogą nagłe i dynamiczne zmiany prowadzące nawet do występowania zawału skutkującego zgonem pacjenta. Wszelkie niepokojące zmiany powinny zatem skłaniać pacjentów do wizyty u specjalisty. Kardiolog może bowiem określić przyczynę dolegliwości oraz zaproponować odpowiednie leczenie.
W przypadku przewlekłej choroby wieńcowej konieczne może być przepisanie pacjentowi aerozolu z nitrogliceryną, który stosowany jest w czasie napadów bólu dusznicowego. Należy pamiętać o tym, że w sytuacji, w której ból nie ustępuje w przeciągu pięciu minut upływających od podania leku konieczne jest wezwanie pogotowia oraz przyjęcie zalecanej przez lekarza ilości kwasu acetylosalicylowego. Pacjent nie powinien w tym czasie przyjmować innych płynów lub pokarmów.
Jakie są domowe sposoby na stan przedzawałowy?
Domowe sposoby nie zapobiegają samemu zawałowi, ale mogą ograniczyć ryzyko związane z występowaniem tego rodzaju niekorzystnych zmian. Konieczne jest w tym wypadku stosowanie zdrowej diety, która bogata jest w nienasycone tłuszcze. W codzinnym jadłospisie powinny się zatem znaleźć ryby i owoce morza, a także orzechy, nasiona i pestki oraz oliwa z oliwek, olej lniany i awokado. Wskazane jest ograniczenie spożycia czerwonego mięsa oraz wysoko przetworzonych produktów spożywczych i cukrów prostych.